Wat is de betekenis van Jid?

m. (-den), (Barg.) Jood.

(19e eeuw) (meerv.: de jidden) (Barg.) Jood. Nevenvorm van jude. 'Jiddelen' betekent: joods doen. • Neem de zegenwensch mee op het bankbiljet heb ik gezeid. - Nah! wat zal ie me lappen? Is 'et om schmoe geweest! Was ie schikker dat ie niet zag wat fast ieder Jid fuult as ie 't unter de naas kriegt? - Alle Jidde hier, en Rebbe Van Bonn kanne be...

jid - Zelfstandignaamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) jood Woordherkomst Herkomst: Jiddisj

(Jidd. < Mhd. Jüde), jood: Er zaten zes mensen aan een tafel tegenover me, allemaal jidden, maar ja, Californische jidden, en weten die veel! JEROEN KRABBÉ in KN.

(Bargoens) Jood. Nevenvorm van Jude. Jiddelen betekent ‘Joods doen’.’n Jid maakte zich niet de zappel... (De Groene Amsterdammer, 10/01/1904) Een goy vecht en steelt, een Jid beledigt de overheid en heelt, dat was nu eenmaal zo. (Siegfried E. van Praag, La Judith.1930) Ze hebben de pest aan de jidden en ze zullen ontmaskerd word...

jood; van Middelhoogduits jüde (met korte ü), nevenvorm van jude.

(Barg.) jood.

m. jidden (Barg. Jood).

m. (-den) [Barg.] Jood.