Wat is de betekenis van IRRATIONALISME?

o., het zich bij voorkeur bewegen op het gebied van het irrationele ; (ook) het afwijzen van het rationalisme.

irrationalisme - Zelfstandignaamwoord 1. het zich niet rationeel gedragen Woordherkomst van het Duits (?)

stelsel dat het verstand voor ontoereikend houdt om tot waarheid en juist handelen te komen.

op gevoelsbeleving steunende kennisleer

voorkeur voor het irrationele; afwijking van het rationalisme.

is in het algemeen iedere leer die meent dat de werkelijkheid, zoals ze in zichzelf en in haar geheel is, aan de menselijke rede ontschiet. Meestal wordt daarbij onderscheid gemaakt tussen het rationeel-toegankelijke en het voor de rede ontoegankelijke of althans zich tegen rede-lijke ordening verzettende „irrationele”. Dit irrationele...

o. kennisleer, die niet op verstandsgronden, maar op gevoelsbeleving steunt.

(philos.) 1° Kentheoretisch: een overdrijven der niet-redelijke factoren bij het tot stand komen onzer kenacten, met name van instincten en driften, van gewoonte en levenswijze, van neigingen en verlangens, van bevrediging en voldoening. In het algemeen wordt dit i. gevonden bij de verschillende moderne „levensphilosophieën”, d...

[→Lat. in, niet, ratio, rede], o., (filosofie) geestesstroming waarbij minder een beroep op de rede dan op andere factoren (gevoel, autoriteit, openbaring enz.) wordt gedaan. (e) Geen denker is geheel irrationalistisch, want hij redeneert en gebruikt redelijke argumenten. Geen denker ook is geheel rationalistisch, want elk redelijk denken moet...