Intestābĭlis
1. e, eig. ongeschikt om getuige te zijn; vand. overdr. = eerloos, infaam, verafschuwd, afschuwelijk. 2. intestābĭlis, e, zonder testikels, z. intestatus (2) (met toespeling op 1), Pl.
Dr. J.F.L. Montijn (1949)
1. e, eig. ongeschikt om getuige te zijn; vand. overdr. = eerloos, infaam, verafschuwd, afschuwelijk. 2. intestābĭlis, e, zonder testikels, z. intestatus (2) (met toespeling op 1), Pl.
Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)
Intestabilis - is hij, die wegens infamia niet waardig is als getuige in rechten op te treden en ook geen ander als getuige kan oproepen. In ruimeren zin is een homo intestabilis een gemeen, eerloos mensch.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: