Intellectŭs
ūs, m. 1. actief, het begrijpen, kennen, inzicht, begrip, voorstelling, idee. | in ’t bijz., kennis van kunstwerken enz., smaak; kenvermogen, verstand. 2. passief, het begrepen worden; intellectum habent, men kent ze, Tac.
Dr. J.F.L. Montijn (1949)
ūs, m. 1. actief, het begrijpen, kennen, inzicht, begrip, voorstelling, idee. | in ’t bijz., kennis van kunstwerken enz., smaak; kenvermogen, verstand. 2. passief, het begrepen worden; intellectum habent, men kent ze, Tac.
Stephanus Axters (1937)
1. Verstand. Ex hoe aliquis intellegere dicitur, quod intcrius in ipsa rei essentia veritatem quodammodo legit, s. THOMAS, QU. DISP. DE VERITATE Q. 15, A. I, C.,Dat iemand verstaat, wordt hierom gelegd, dat hij eenigszins in de wezenheid zelf der dingen de waarheid leest. — Intellectus est potentia reflexiva, Het verstand is een ter...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: