Horizon, horizont
(= Lat. horizon, gen. -óntis = Gr. horizon, -ontos = part. praes. v. horizein = begrenzen). Gezichtseinder; cirkel volgens welke een vlak, in het punt van waarneming loodrecht op de → verticaal der plaats gebracht, den hemelbol snijdt. Ook: verdeelde cirkel in een → horizontaal vlak gelegen.
