Wat is de betekenis van Hippocoön?

(Gr. Hippokoon), zoon van Oebalus, broer van Tyndareos. Hij verdreef zijn broer uit Sparta en maakte zich meester van de macht, totdat hij door Heracles werd gedood.Zie Oebalus, Tyndareos, Heracles

Hippocoon - Ἱπποκόων, 1) zoon van Oebalus en Batēa, verdreef met de hulp zijner 12 zonen zijn broeder Tyndareos en maakte zich meester van de regeering over Sparta; hij werd met zijne zonen door Heracles gedood.—2) Thraciër, vergezelde Rhesus naar Troje.—3) tochtgenoot van Aenēas, bekwaam boogschutter.

in de grieksche mythologie zoon van (Ebalus van Sparta en de nimf Batia, verdreef zijn broeders Tyndareus en Icarius uit hun vaderstad, werd echter zelf tegelijk met zijn zoons wegens het vermoorden van den knaap (Eanus, een bloedverwant van Heracles, door deze gedood, waarop Tyndareus in het bezit kwam van het gebied zijns vaders.