Wat is de betekenis van HEEMKUNDE?

v., locale, folkloristische aardrijkskunde (het woord is af te keuren).

heemkunde - Gebied binnen de geschiedenis dat qua onderwerp en bronmaterialen duidelijk is beperkt tot een bepaalde plaats; beslaat over het algemeen specifieke buurten, gemeenschappen, graafschappen of andere specifieke onderverdelingen van grotere geopolitieke eenheden.

kennis van land en volk in een bepaalde streek of gewest. Voor het beoefenen van heemkunde in Noord-Brabant werd in 1940 door pastoor W. Bindt te Alphen een organisatie, Brabants Heem, opgericht; deze is vooral na de Tweede Wereldoorlog tot volle bloei gekomen, met tientallen heemkundekringen, een eigen blad, studiedagen, kaderdagen en heemkundige...

In het jaar 1928 zijn er drie oudheidkundige of heemkundige kringen of verenigingen opgericht: de Oudheidkundige Kring ‘De Vier Ambachten’ te Hulst, de Oudheidkundige Vereniging ‘De Bevelanden’ te Goes en de Oudheidkundige Kring ‘Schouwen en Duiveland’ te Zierikzee. ‘De Vier Ambachten’ had en heeft ee...

In Frl. geïntroduceerd door J. Botke, die 1931 op de Fr. Onderwijsdag H. (door hem 'Geakunde’ genoemd, het nu gebruikelijke woord) op de scholen bepleitte. Hij schreef het eerste iT.-boek, De Gritenij Dantumadiel (1932).H. is een synthese van de resultaten van tal van wetenschappen met betrekking tot een ‘gea’ (zie Ga)....

is de kennis van de naaste omgeving, van de zeden en gebruiken en van de opvattingen en overleveringen van de bevolking i.v.m. de aard van het land en de bedrijven.

s., geakunde.

gevormd naar analogie van het Duitse Heimatkunde, omvat de studie van het heem, de eigen omgeving, in al haar aspecten, zowel in het heden als in het verleden. Deze omgeving kan zowel één enkele plaats zijn als een grotere of kleinere landstreek en zelfs een geheel land. De heemkunde omvat dus alle mogelijke wetenschappen (geschiedeni...

('he:m) v. kennis van het eigen leven, het eigen dorp, de eigen stad of de eigen streek.