Wat is de betekenis van heem?

o., besloten erf rondom een boerenwoning: huis en heem, huis en hof; — voorheen in ruimere zin: woonplaats, vaderland; vgl. in-, uitheems; Heemstede; Sassenheim; Arnhem enz.

heem - Zelfstandignaamwoord 1. (verouderd) woonplaats, geboortegrond 2. besloten erf 3. (in België) eigen ruimte van een jeugdorganisatie, honk 4. (alleen als verkleinwoord) huiskrekel, zie heempje heem - Zelfstandignaamwoord 1. (wetenschap) complexe verbinding met een centraal ijzerion en een porfy...

Met de komst van een nieuwe (Germaanse) bevolking, vanaf de late vierde of vijfde eeuw, werden nieuwe nederzettingen gesticht. De mensen die de kuststrook in gebruik namen vestigden zich soms op oude terpen uit de Romeinse tijd, maar wierpen ook nieuwe vluchtheuvels op. Veel van deze nederzettingen werden benoemd met een naam waarin heem, ‘woonplaa...

ook: haem [v. Gr. haima = bloed] de rode kleurstof in de rode bloedlichaampjes.

➝ haem.

(Fr.: Idem). Eigenlijk: erf, vgl. boerehiem. Komt in de vorm um veel voor als plaatsnaamuitgang (bijv. Jellum, Mantgum, Tjummarum). Deze plaatsnamen kunnen echter op tweeërlei wijze verklaard worden. De meeste bevatten een mansnaam (bijv. Jelle) en betekenen dan ‘het erf van Jelle en zijn geslacht’. Sommige um-namen zijn op te va...

is het erf rondom het woonhuis en de schuur van een boerderij. Meestal wordt hiertoe ook gerekend het erf achter de boerderij. Op het h. worden vaak een bijschuur of karschop, kippenhok, mestvaalt en gierkelder, groenvoedersilo’s, aardappelsilo en aardappelhopen geplaatst. Daarnaast blijft dan een vrijc ruimte voor het verkeer.

s.n., hiem (it); (v. boerderij), hoarnleger (it), hieming(e).

(he:m) o. (...hemen) [Got. haims, huis] besloten erf rondom een boerenwoning.