Wat is de betekenis van heelmeester?

m. (-s), wondheler, chirurgijn; voorheen als titel van in de heelkunde uitsl. practisch gevormde personen; zachte heelmeesters maken stinkende wonden, halve maatregelen verergeren het kwaad.

geneesheer. iemand die op grond van een academische graad bevoegd is de geneeskunde te beoefenen; geneesheer; dokter; arts. Ook wel in ironisch gebruik. Voorbeelden: Het gedicht uit 1524 schetst de somatische klachten en martelende pijnen die door de afwijzende geliefde teweeg worden gebracht. 'Nooit heeft een geleerde ie...

heelmeester - Zelfstandignaamwoord 1. vroegere genezer van wonden Woordherkomst samenstelling van heel(werkwoord) en meester Synoniemen chirurg Verwante begrippen boomchirurg, kaakchirurg

wondheler.

s., hielmaster.

m. -s, wondheler, chirurgijn: spreekw. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, halve maatregelen verergeren de kwaal, fig. het kwaad.

('he:l) m. (–s) beoefenaar der heelkunde : zachte –s maken stinkende wonden, halve maatregelen verergeren de kwaal.

m. (-s), (ook: wondheler, chirurgijn), vroeger titel van in de heelkunde uitsluitend praktisch gevormde personen; zachte heelmeesters maken stinkende wonden, halve maatregelen verergeren het kwaad. (e) De heelmeesters beoefenden de wondbehandeling, wat als een minderwaardig deel van de geneeskunde werd beschouwd en waarvoor de eigenlijke geneeskund...

...