hal, (bodemgesteldheid)
o., 1. hardheid van de grond ten gevolge van vorst: het — zit nog in de grond; 2. hardbevroren bodem (e). (e) Hal treedt op in alle klimaten waarin vorst voorkomt, dikwijls slechts gedurende een deel van het jaar, soms, in tropische hooggebergten, dagelijks gedurende de nacht. Permanente hal (→permafrost) is kenmerkend voor gebieden met...
