Wat is de betekenis van gravin?

v. (-nen), 1. grafelijke landsvrouw; Jacoba van Beieren was gravin van Holland en Zeeland ; — echtgenote of weduwe van een graaf; 2. (in de hedendaagse Ned. adel) titel der vrouwelijke nakomelingen van een graaf; (ook) de echtgenote van een graaf.

gravin - Zelfstandignaamwoord 1. (adel) vrouwelijke graaf 2. (adel) vrouw van een graaf Woordherkomst Afgeleid van graaf met het achtervoegsel -in

gravin - zelfstandig naamwoord uitspraak: gra-vin 1. vrouwelijk persoon van adel ♢ de graaf is getrouwd met een gravin Zelfstandig naamwoord: gra-vin de gravin de gravinnen ...

gravin - Op het vasteland van Europa te gebruiken voor edelvrouwen die een grafelijke titel dragen, voor Engelse edelvrouwen die in het bezit zijn van een grafelijke titel of vrouwen die zijn getrouwd met een graaf. In rang zijn zij lager dan hertoginnen en markiezinnen.

vr. van graaf.

s., grevinne.

v. gravinnen, gravinnetje (1 regerende vorstin mei de rang v. graaf, thans titel; 2 echtgenote, weduwe v. e. graaf): 1. Jacoba van Beieren (± 1436); 2. door haar huwelijk met een graaf is zij gravin.

(gra'vin) v. (-nen; -netje) vrouwelijke vorm van graaf nl. 1. M. E. regerende vorstin met de rang van graaf: van Vlaanderen. 2. adellijke titel van de vrouwelijke nakomelingen van een graaf. 3. echtgenote of weduwe van een graaf.

v. (-nen), 1. (hist.) grafelijke landsvrouw: Jacoba van Beieren was van Holland en Zeeland; 2. titel van de vrouwelijke nakomelingen van een graaf; (ook) de echtgenote van een graaf.