Wat is de betekenis van genuinus?

genuínus (-a, -um), - van Lat. gignĕre (stam gen), verwekken, voortbrengen, baren: aangeboren, echt.

genuien, echt, van nature er toe behorend, aangeboren, essentieel.

I.(van geno = gigno), aangeboren. II. (van gena), van de wangen, dentes, kiezen, Cic., en alleen genuini, Verg.; spreekw., genuinum in alqo frangere, iemand duchtig doorhalen, Pers.

(geno, voortbrengen), aangeboren, natuurlijk, echt; genuine longontsteking, de gewone, croupeuse longontsteking.

(g e n o, voortbrengen), aangeboren, natuurlijk, echt; genuine longontsteking, de gewone, croupeuse longontsteking.

...