Wat is de betekenis van ferromagnetisme?

ferromagnetisme - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde) treedt op in materialen die ongepaarde spins bevatten waartussen een wisselwerking bestaat die ertoe leidt dat de atomaire magnetische momenten zich evenwijdig aan elkaar richten. Dit leidt tot spontane en permanente magnetische velden rond een voorwerp dat uit een ferromagnetisc...

eigenschap van een stof dat zij snel magnetisch wordt

is de eigenschap van bepaalde stoffen dat zij in een betrekkelijk zwak magneetveld vrij sterk magnetisch worden. Tussen de magnetische momenten van naburige atomen of ionen in ferromagnetische stoffen treedt een sterke koppeling op, hetgeen een oriëntatie in dezelfde richting tot gevolg heeft. Hierdoor zal in een magneetveld een sterk magnetisch mo...

groepseigenschap, die gekenmerkt is door een zeer hoge graad van paramagnetisme. De verzadiging is reeds door technisch te verwezenlijken magnetische velden te bewerkstelligen, terwijl boven een bepaalde temperatuur (het Curie-punt) het ferromagnetisme plotseling plaats maakt voor paramagnetisme.

een der drie magnetische groepen van stoffen. De naam is afgeleid van Ferrum (= ijzer), daar deze stof de hoofdvertegenwoordiger dezer groep is. De kenmerkende eigenschappen zijn: 1° groote magnetiseerbaarheid; 2° veranderlijke permeabiliteit; 3° optreden van verzadiging der magnetisatie; 4° de magnetisatie bij een bepaalde vel...

Ferromagnetisme - eigenschap van een lichaam, ferromagnetisch te zijn. Van het f. heeft Weiss eene interessante theorie gegeven. (Zie MOLECULAIR MAGNETISCH VELD, PARAMAGNETISME).

o., het verschijnsel dat in een vaste stof de magnetische momenten van naburige ionen een duidelijke voorkeur vertonen om zich parallel te oriënteren. Bij voldoende lage temperatuur ontstaan in ferromagnetisch materiaal de Weissgebiedjes, waarbinnen de magnetische momenten alle evenwijdig gericht zijn en die van elkaar gescheiden zijn door Blo...