Wat is de betekenis van Erythromelalgíe?

een ziekte, het eerst door Weir-Mitchell in 1872 beschreven, en gekenmerkt door aanvallen van hevige pijn met roodheid der huid aan de lichaamsuiteinden, meestal aan de voeten. De oorzaak dezer aandoening is onbekend, meestal komt zenuwlijden in de familie voor.

(μέλος, lid) (Weir Mitchell, 1872), ziekte der vaatzenuwen, gekenmerkt door aanvallen van pijn, roodheid en zwelling van de ledematen, vooral aan de teenen; vgl. Acromelalgie.

ziekte der vaatzenuwen, gekenmerkt door aanvallen van pijn, roodheid en zwelling van de ledematen, vooral aan de tenen; vgl. Acromelalgie.