Wat is de betekenis van EPISCOPALISME?

episcopalisme - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) systeem van kerkbestuur waarbij de bisschoppen (in concilie vergaderd) het hoogste gezag bezitten Woordherkomst afgeleid van episcopaal met het achtervoegsel -isme

(episkopalisme) theorie die bisschoppen de hoogste rechtsmacht wil toekennen

is soms een andere naam voor episcopaal stelsel, waarmee aangegeven wordt de bestuursvorm van het kerktype waarin bisschoppen een bepaalde plaats innemen. Gewoonlijk duidt men met episcopalisme aan de dwalingen, die in de loop der eeuwen in de Kerk bestaan hebben aangaande de macht van de bisschoppen in het bestuur der Kerk, ten koste van het prima...

kerkinrichting, waarbij het hoogste gezag aan de gezamenlijke bisschoppen toekomt, zoals bestaat in de R.K. en de Gr. Orthodoxe kerken. In gewijzigde vorm bestaat het E. vooral in de Anglicaanse Kerk en verschillende Lutherse landskerken; eveneens bij de Oud-Katholieken.

Episcopalisme - beteekent eene theorie over de kerkinrichting. 1) In de geschiedenis van de R. K. Kerk treedt op een streng en een gematigd E., maar elk zonder kerkelijke autoriteit en algemeene erkenning. De grondgedachte van het E. is: de machtvolheid van den paus te beperken en het zwaartepunt van de kerkelijke macht te verleggen naar het episco...