Wat is de betekenis van epigenesis?

[zie epi- en genesis] leer dat het leven zich geleidelijk uit levenloze anorganische slof ontwikkeld heeft, abiogenesis, z.a.; leer dat de kiem niet uitsluitend ontwikkeld wordt uit reeds daarin aanwezige factoren, maar ook door nieuwe vorming van buiten af.

v. leer, volgens welke het uitgangspunt of begin van elk bewerktuigd wezen een onbewerktuigde massa is, die zich door het verkrijgen v. e. eigenaardige structuur en onder invloed van uitwendige, prikkels langzamerhand vervormt tot het wordend wezen.

Epigenesis - Richting in de oudere voortplantingsleer, die tegen de praeformatistische theorie gekant is en weigert aan te nemen, dat in de voortplantingscellen de organen van het nieuw organisme reeds op voorhand zouden gevormd zijn. In zijn Theoria generationis verdedigt C. F. Wolff de opvatting, dat eerst na de bevruchting de anorganische stof i...

Leer van den dierkundige Wolff in zijn „Theoria Generationis” (1759), volgens welke, — in tegenstelling van Haller’s praeformatieleer, — de levende organismen niet reeds in kiem vooraf gevormd zijn, maar eerst gedurende de embryonale ontwikkeling tot stand komen door nieuwvorming en differentieering uit een aanvankelij...