Wat is de betekenis van Ephraïm?

Zie Efraïm

m -> Efraïm.

de jongste zoon van Joseph, kreeg in de plaats van zijn oudere broer Manasse de grootste zegen (Gen. 48 : 13 vv.). Zijn stam nam het middelste, beste gedeelte van het West-Jordaanse land in bezit, het heuvelland ten N. van Bethel en breidde steeds meer zijn macht en zijn gebied uit. Na de splitsing kreeg Ephraïm de hegemonie in het Noordelijk...

tweede zoon van de aartsvader Jacob, naar wie de stam E. genoemd is. Deze stam bewoonde Midden-Kanaan en vormde het kernvolk van het rijk Israël.

2e zoon v. Jozef, naar wien e/d 12 stammen v. Israël is genoemd.

Ephraim - Israëlietische stamvader, zoon van Joseph en kleinzoon van Jacob. Ofschoon jonger dan zijn broer Manasse, werd hij toch door Jacob bij zijn laatsten zegen bevoordeeld (Gen. 48.14).

[Hebr. vruchtbaarheid] 1. Eig. tweede zoon van Jozef van Egypte. 2. Metn. een van de twaalf stammen van Israël in Palestina.

Ephraïm is de naam van een naar Josef's tweeden zoon genoemden Israëlietischen stam, en wèl aanvankelijk de magtigste van de 12, totdat hij in den tijd van David overvleugeld werd door den stam van Juda. Hierdoor ontstond een groote naijver tusschen die beide stammen, welke na den dood van Salomo op eene scheuring uitliep. Een telg uit den stam van...

1) een der twaalf stammen van het rijk Israël, dus genaamd naar den tweeden zoon van Jozef; zie het volgende artikel. 2) stadje in Palestina, dicht bij Jeruzalem ; vermeld in het N. T. (Joh. 11: 54). 3) tweede zoon van Jozef en broeder van Manasse, was het hoofd van een der twaalf stammen Israël’s. Zijne nakomelingschap vormde een s...