Wat is de betekenis van Entelechie?

(<Gr.) v., ingeschapen streving naar een doel.

Letterlijk: het doel in zichzelf hebbend. (Ned.: intelligentie). Een kastanje is een entelechie omdat er alleen een kastanjeboom uit kan groeien. Een zonnepit is een entelechie omdat er alleen een zonnebloem uit kan voortkomen. Evenzo is een mens een entelechie omdat er alleen dat ene ‘ik’ en het bijbehorende karma uit voort kan komen dat in die me...

[Gr. entelecheia = en telei echein = op het doel (telos) gericht houden] wat op het doel gericht is; ook. wat in zich zijn doel heeft; ook. levenskracht (zie verder vitalisme 1).

verwerkelijking

Bij Aristoteles actualiteit als verschillend van potentialiteit. Hij definieert de ziel als de eerste entelechie van een organisch lichaam, waarmee hij ongeveer bedoelt al die dingen die een lichaam kan doen wanneer het actief is. De tweede entelechie is het werkelijk doen van deze dingen. Het is onduidelijk in hoeverre entelechie algemeen dan wel...

(G., entelecheia = gericht op een doel, heeft het doel in zich), bij Aristoteles de „vorm” als realisatie van wat „in aanleg” aanwezig is. In de moderne biologie ingevoerd door Driesch (1867— 1941) als de vormgevende levenskracht die bij alle organismen werkzaam is. Deze natuurfactor, als wil tot verwerkelijking van ee...

ingeschapen doelstreven, verwezenlijkte vorm in tegenstelling tot het potentiële

de veronderstelde zin van gebeurtenissen in de natuur.

volgens Aristoteles het actieve principe, dat het mogelijke tot verwerkelijking brengt, doordat het dit werkelijke als doel in zich draagt. Het is het beginsel, dat de materie allerlei vormen doet aannemen, de vormkracht van de materie zelf. In het moderne denken is het begrip entelechie weer ingevoerd door de bioloog Driesch; hij verstaat er de kr...