Wat is de betekenis van Endosmose?

[zie osmose] het gaan van vloeistof door halfdoorlatende wand van buiten naar binnen, bijv. bij levende cel wanneer de concentratie van opgeloste stoffen in de cel zelf hoger is dan daarbuiten (vgl. exosmose).

osmose van water door een wand naar binnen

diffunderen van opgeloste stoffen uit de vloeistof waarin de cel zich bevindt, naar de vacuole, ➝ exosmose.

vermenging van twee vloeistoffen of gassen door een poreuze wand heen

is het diffunderen van opgeloste stoffen uit de vloeistof, waarin de col zich bevindt naar de vacuole. De osmotische waarde van het celvocht wordt hierdoor verhoogd. Het tegengestelde proces heet exosmose.

(< → endo-, + → osmose). Doorgang van een vloeistof door een semipermeabelen wand naar binnen. Het onderscheid tussen endosmose en exosmose werd gemaakt door Dutrochet (1776-1847).

v. (Gr. endo + osmos = stoot: nat. doorzweting, opzuiging door scheidswanden, vliezen enz. heen, waarbij een vloeistof uit de omgeving naar een afgesloten ruimte gaat); lees endosmoze.

➝ Osmose.

v. Natk. osmose, waarbij de minder dichte vloeistof, door de dichtere wordt opgezogen. Tgst. exosmose.