Wat is de betekenis van Encaustiek?

v., 1. (bij de Ouden) wasschilderkunst waarbij de kleuren werden ingebrand. 2. de kunst om muurschilderingen zo met was te bestrijken, dat de kleuren mooi bewaard blijven.

Encaustiek (gr. enkaio, enkausis, enkauma, schilderen met was; gr. kausis, het branden) is een oude schildertechniek, waarbij pigmenten en hete was worden vermengd en op een ondergrond worden aangebracht. Deze techniek werd in de oudste iconen toegepast, voordat eitempera zijn intrede deed. Als beelddrager worden niet alleen allerlei houtsoorten ge...

Oude schildertechniek die gebruikmaakt van pigmenten die gemengd zijn met vloeibare was. Met behulp van warme spatels wordt de verf opgebracht op een drager, na afkoeling wordt de hars hard. Karakteristiek voor deze techniek is het reliëfachtige oppervlak. In de Oudheid was dit een vrij algemene methode voor muurschilderingen, maar sinds de Middele...

[v. Gr. egkaustikos, van egkaioo, van en = in, en kaioo = ik brand in] het schilderen door inbranden van verven.

ingebrand schilderwerk met verf van was

encaustiek - Te gebruiken voor de schildertechniek met pigmenten die zijn opgelost in gesmolten was. Het wordt warm aangebracht op panelen of muren met een borstel of een spatel en gefixeerd door met een warmtebron over het oppervlak te gaan om de verf permanent te smelten en vast te zetten. Deze oude techniek was vooral populair in het oude Grieke...

Een schilderkunst waarbij de kleuren werden ingebrand.

inbranding, schildertechniek in Oudheid

schildertechniek in de Oudheid; de kleurstoffen werden met vloeibare was gebonden en in die toestand op hout of linnen aangebracht. Hierna werden de schilderijen nog verwarmd om speciale effecten te bereiken door het ineenvloeien der kleuren. In Egypte zijn enkele voorbeelden bewaard gebleven, daterende uit de ie-4e eeuw v.C.