Wat is de betekenis van emaneren?

(emaneerde, heeft en is geëmaneerd), (<Fr.), uitvloeien, uitgaan, afkomstig zijn; een Koninklijk Besluit emaneert uit een wetsartikel, vloeit daaruit voort.

emaneren - Werkwoord 1. voortvloeien, voortkomen uit 2. uitstralen, uitstoten Woordherkomst afgeleid van het Franse émaner (met het achtervoegsel -eren) Verwante begrippen emitteren

[Lat. e-manare, e-manatum = uitvloeien] uitvloeien, afkomstig zijn, uitgaan.

uitvloeien; afkomstig zijn

uitvloeien, uitstromen; afkomstig zijn.

uitvloeien, uitgaan; afkomstig zijn; doen uitgaan.

(emaneerde, heeft geëmaneerd) [Fr. < Lat. emanare d. i.] 1. Eig. uitvloeien, uitstromen, uitstralen. 2. Metf. afkomstig zijn, uitgaan: dat besluit emaneert van hem.

[Fr., uitgaan] (emaneerde, heeft en is geëmaneerd), uitvloeien, uitgaan, afkomstig zijn: een Koninklijk Besluit emaneert uit een wetsartikel, vloeit daaruit voort.

...