Eiser
m. (-s), die eist (inz. in rechte).
Wiktionary (2019)
eiser - Zelfstandignaamwoord 1. de naam die in het burgerlijk procesrecht aan een procespartij wordt gegeven, die een civiele procedure begint ♢ De eiser eiste dat zijn buurman de overhangende takken van zijn boom zou verwijderen. De aangeklaagde buurman vond dit een onredelijke eis. Woo...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
m. (-s), hij die eist, m.n. in het burgerlijk proces de partij die een rechtsvordering tegen een gedaagde instelt, waarin hij de rechter een vonnis vraagt, hetzij in de vorm van een veroordeling, hetzij in de vorm van een vaststelling of verklaring. De eiser is in Nederland volgens art. 134 WBv bevoegd tot de afloop van het geding zijn eis te vermi...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: