Wat is de betekenis van eerbaarheid?

v., g. mv., fatsoen op geslachtelijk gebied, kuisheid; aanranding van de eerbaarheid, ontuchtige handeling (art. 246 W. v. S.); openbare schennis van de eerbaarheid (art. 239 W. v. S.).

eerbaarheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: eer-baar-heid 1. je niet overgeven aan wellust en losbandigheid ♢ het hoort bij de eerbaarheid van mannen dat ze vrouwen en meisjes niet aanranden 1. aanranding van de eerbaarheid...

eerbaarheid - maagdelijkheid. Ritsaart et hier eweest, die overritze Dief En wou ... men eerbaarheydt ontfutselen, j. vos, Ged. 2, 251 [1726].

is de eigenschap die men iemand toekent in zover hij zich gedraagt overeenkomstig de eisen der zedigheid en kuisheid. Men denkt daarbij bijzonder aan het gedrag dat als zodanig naar buiten kenbaar is. Zij staat in nauw verband met het gave schaamtegevoel, dat door een inbreuk op de eerbaarheid wordt gekwetst. Het grote belang van de eerbaarheid voo...

s., earberens, earlikens, nommelens, ûnskuld.

eer op geslachtelijk gebied. Speelt in het strafrecht belangrijke rol. Art. 41 Ned. Sw. noemt onder de goederen, welker verdediging noodweer kan opleveren, de E. In Belg. worden openbare handelingen, die E. kwetsen, gestraft met gevangenisstraf.

v. (kuisheid, reinheid van zeden).

bezit hij, die in zijn gedragingen zorgvuldig alles vermijdt, wat indruischt tegen de deugd van kuischheid en waardoor hij het schaamtegevoel van anderen zou kunnen kwetsen. Meer bijzonder verstaat men onder eerbaarheid de ongeschonden vrouwelijke eer. Van het grootste belang voor de geheele samenleving is het, dat in het openbare leven de eerbaarh...

v. (g. mv.), datgene wat men betamelijk acht op geslachtelijk gebied, kuisheid. De eerbaarheid wordt in de meeste landen in verschillende bepalingen door het strafrecht beschermd. In Nederland stelt art. 239 WStr strafbaar openbare schennis van de eerbaarheid en schennis van de eerbaarheid waarbij een ander zijns ondanks tegenwoordig is. (De wetgev...