v. (g. mv.), datgene wat men betamelijk acht op geslachtelijk gebied, kuisheid.
De eerbaarheid wordt in de meeste landen in verschillende bepalingen door het strafrecht beschermd. In Nederland stelt art. 239 WStr strafbaar openbare schennis van de eerbaarheid en schennis van de eerbaarheid waarbij een ander zijns ondanks tegenwoordig is. (De wetgever bedoelde hiermee de onvrijwillige toeschouwing, de Hoge Raad begrijpt daaronder ook degene met wie de eerbaarheid geschonden is, zodat niet alleen seksuele contacten die door derden worden waargenomen, maar ook seksueel contact waarbij een deelnemer tegen zijn wil betrokken is, strafbaar is). Verder is strafbaar aan feitelijke schennis der eerbaarheid degene die iemand met geweld of bedreiging dwingt tot ontuchtige handelingen (art. 246). Ook pornografie is strafbaar (art. 240). Art. 240 WStr stelt strafbaar het verspreiden of tentoonstellen van voorwerpen of afbeeldingen die aanstotelijk zijn voor de eerbaarheid. In de rechtspraak worden steeds minder voorwerpen of afbeeldingen aanstotelijk voor de eerbaarheid geacht. In de bepaling over noodweer krijgt de burger de bevoegdheid zonodig zelf zijn eerbaarheid te verdedigen.
In België is aanranding van de eerbaarheid zonder geweld strafbaar, wanneer het slachtoffer beneden 16 jaar is. Aanranding van de eerbaarheid met geweld is steeds strafbaar. Wie in het openbaar daden stelt die de eerbaarheid kwetsen, is strafbaar wegens openbare zedenschennis. Sinds 1965 zijn ook homoseksuele handelingen strafbaar als aanranding der eerbaarheid, als ze gepleegd worden op een minderjarige beneden 18 jaar door een persoon boven 18 jaar.
