een vonk in de keel hebben,
(19e eeuw) (inf.) niet te verzadigen zijn op gebied van drank. • Hij heeft eene vonk in de keel. (Dat wil zeggen: hij is niet te verzadigen. Hij is zoo aan den sterken drank gewend, dat het hem in de heel brandt, dat is: dat hij altijd den brand van- of de aanprikkeling tot den sterken drank in de keel gevoelt.) (P.J. Harrebomée: Spreek...
