Wat is de betekenis van dorpel?

m. (-s), in spreekt, het gewone woord voor drempel (zie ald.); in de bouwk. niet noodzakelijk aan de onderzijde: ook het bovenste horizontale deel van een kozijn heet dorpel.

dorpel - Zelfstandignaamwoord 1. (bouwkunde) het horizontale gedeelte van een kozijn tussen de verticale stijlen ♢ De houten dorpel was helemaal verrot als gevolg van slecht onderhoud. 2. (Limburg) verkeersdrempel. ♢ Hij vloog met zijn wagen hard over de d...

dorpel - zelfstandig naamwoord uitspraak: dor-pel 1. kleine verhoging waarop een deur of raam aan de onderkant sluit ♢ het tocht onder het raam door, ze zijn de dorpel vergeten Zelfstandig naamwoord: dor-pel de dorpe...

(zn) drempel TM, WB.

m. -s (letterl. deurpaal: drempel).

('dorpəl) m. (-s; -tje) [deurpaal?] drempel.

Oorspronkelijk de balk, die diende om het water terug te houden; later: de horizontale dwarsbalk aan de deuropening. In Zefanja 1 : 9 bedreigt de profeet hen, die „over den dorpel springen”; hij bedoelt hen, die de huizen binnendringen, om zich met list of geweld het goed van den naaste toe te eigenen. In Psalm 84 : 11 is de dorpel de t...

m. (-s), vero. woord voor drempel; (bouwkunde) het horizontale onderdeel van een kozijn, raam of de omlijsting van een deur. Men onderscheidt onderdorpel (ook wel drempel), bovendorpel en tussendorpel (ook wel het kalf).

dorpel zn. 'drempel' categorie: waarschijnlijk substraatwoord Onl. duropello [8^e eeuw; LS, LVIII,2] met de varianten: duropullo, duropalo, duropelle, durpilo; mnl. dorpel [1240; Bern.], binnen der heren důrpel 'binnen de dorpel van de heren' [1270-90; CG II, Moraalb.]; vnnl. dorpel [1552...