Wat is de betekenis van doorgraven?

2025-07-25
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Doorgraven

(groef door, heeft doorgegraven), 1. voortgaan met graven ; 2. door iets heen graven, door graven een opening maken in: een landengte, een dijk doorgraven; II. (doorgroef', heeft doorgra'ven), gravend gaan door, door graven omwoelen: de grond is aan alle kanten doorgraven; oneig.: handen en voeten van wonden en litteke...

2025-07-25
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

doorgraven

doorgráven - Werkwoord 1. (ov) door te graven in tweeën snijden, gravend gaan door De dijk is nu doorgraven en het water stroomt er vrijelijk doorheen. dóórgraven - Werkwoord 1. (inerg) voortgaan met graven. 2. (ov) door te graven in tweeën snijden. ...

2025-07-25
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

doorgraven

doorgraven - onregelmatig werkwoord uitspraak: door-gra-ven 1. verder graven ♢ het werd al donker, maar de politie bleef doorgraven 2. ergens doorheen graven ♢ ze hebben de dijk doorgegraven, zo...

2025-07-25
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Doorgraven

v., trochgrave, -dolle.

2025-07-25
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

doorgraven

('do:r) (groef, groeven door; heeft doorgegraven) 1. voortgaan met graven. 2. er doorheen graven. 3. door graven, er een opening, een doorgang in maken: de landengte van Suez werd doorgegraven,

2025-07-25
Christelijke encyclopedie

F.W. Grosheide (1926)

Doorgraven

I. Psalm 22 : 17: Zij hebben mijne handen en voeten doorgraven (met nagelen doorboord). De psalm schijnt hier de bizondere omstandigheden van Jezus’ kruisiging te voorspellen. Maar — deze vertaling berust op een veranderde lezing der Septuaginta (zie het art.). Prof. Dr A. Noordtzij (Psalmen, I, 1923) vertaalt: zij knagen mijne handen...

2025-07-25
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Doorgraven

I. (groef door, heeft doorgegraven), 1. voortgaan met graven; 2. door iets heen graven, door graven een opening maken in: een landengte, een dijk -; II. (doorgroef', heeft doorgra'ven), gravend gaan door, door graven omwoelen: de grond is aan alle kanten doorgraven; (oneig.) handen en voeten van wonden en littekens doorgraven.

2025-07-25
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

Doorgraven

DOORGRAVEN, (groef door, heeft doorgegraven), voortgaan met graven; door iets graven, door en door graven; de konijnen groeven onze duinen door; door graven eene opening maken in eene landengte, een dijk doorgraven; —, (doorgroef, beeft doorgraven), met sporen van graven voorzien: de grond is aan alle kanten doorgraven; (w. g.) handen en voet...