Wat is de betekenis van doordraven?

(draafde door, heeft en is doorgedraafd), 1. dravende van het ene einde tot het andere gaan: een straat, een stad doordraven; 2. voortgaan met draven, verder draven: 't paard is zonder ruiter doorgedraafd; 3. (fig.) onbesuisd en ondoordacht voortredeneren in overdreven ijver voor een zaak, een beginsel: als hij doordraaft, i...

doordraven - Werkwoord

v., trochdrave.

draafde —, h., i. doorgedraafd (voortgaan met draven; inz. fig. zonder goede gronden en zonder zelfbeperking voortredeneren; in het wild redeneren): draaf niet zo —, zo erg is het niet; wat ben je aan ’t —!

('do:r) (draafde door, heeft doorgedraafd) 1. voortgaan met draven. 2. zonder goede gronden gevolgtrekkingen van veel te verre strekking maken: hoe kan je zo daarop -?

(draafde door, heeft en is doorgedraafd) , 1. dravende van het ene einde tot het andere gaan: een straat, een stad doordraven; 2. voortgaan met draven, verder draven: het paard is zonder ruiter doorgedraafd; 3. (fig.) onbesuisd en ondoordacht voortredeneren in overdreven ijver voor een zaak, een beginsel: als hij doordraaft, is zwijgen het beste...

DOORDRAVEN, (draafde door, heeft en is doorgedraafd), dravende van het eene einde tot het andere gaan: eene straat, eene stad doordraven; voortgaan met draven, verder draven: *t paard is zonder ruiter doorgedraafd; — onbesuisd redeneeren in overdreven ijver voor eene zaak, een beginsel; als hij doordraaft, is zwijgen ’t best wat men doe...

...

...