Wat is de betekenis van Dooi?

I. zn. m., g. mv., het intreden en aanhouden ener temperatuur boven het vriespunt en als gevolg daarvan smelting van sneeuw en ijs : als de dooi invalt, is ’t uit met de pret van schaatsenrijden; II. bn., (gew.) ontdooid: die glazen zijn dooi.

dooi - Zelfstandignaamwoord 1. het smelten van ijs, sneeuw of andere bevroren zaken

Het moment dat na een periode met vorst de temperatuur van de lucht boven het vriespunt komt. De term wordt alleen gebruikt binnen 24 uur na de inval van de dooi. Voor het etmaal daarna kan eventueel de term `aanhoudende dooi' worden gebruikt. Zie ook: terminologie

gedooi, smelt (sneeu).

is het moment waarop na een vorstperiode de temp. boven 0o G stijgt. Bij de d. kan schade aan grond en gewas worden toegebracht. Indien de vorst vrij diep in de grond is doorgedrongen, kan bij het begin van de dooiperiode het smeltwater wel zijwaarts, doch niet benedenwaarts afvloeien, omdat er op enige diepte nog ijs aanwezig is. Op hellende akker...

s., tei, teiwaer (it); de — valt in, it wurdt teiwaer.

m. (het dooien): de — valt in.

die ijs en sneeuw smelt, is, in de meteorologie, het einde van de ➝ vorst, doordat de luchttemperatuur (gemeten op 1,50 m boven den grond) boven 0° C stijgt. Aanhoudende dooi valt meestal in onze streken in, wanneer, gedurende de koude jaarhelft, de koude O. of N. winden door de betrekkelijk warme W. of Z. luchtstroomingen worden vervangen. T i...

(do:i) m. het dooien: de valt in.