Wat is de betekenis van doem?

m., (in hogere stijl) het doemen, oordeel; veroordelend vonnis; — lig., vloek : er rust een doem op.

Doem is een woord dat kan worden gebruikt om te verwijzen naar iets wat voorspeld wordt als onvermijdelijk of onveranderlijk. Het kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar een zware straf of een grote ramp of tragedie.

doem - Zelfstandignaamwoord 1. vloek doem - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van doemen ♢ Ik doem 2. gebiedende wijs van doemen ♢ doem! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van doemen ...

gedoem, veroordeel; vonnis.

m., (plechtig) het doemen, oordeel; veroordelend vonnis; (fig.) vloek: er rust een doem op.

doem zn. 'oordeel, vloek' categorie: erfwoord Onl. duom 'oordeel' [10^e eeuw; W.Ps.]; mnl. doem 'oordeel, vonnis'1290; CG II, En.Cod.], naast mnl. doeme 'veroordeling, schande' [1287; CG II, Nat.Bl.K]; vnnl. doeme 'vonnis, oordeel' [1599; Kil.]. Os. dōm; ohd. tuom 'oordeel, vonnis...

duim. Ze wel onder de doem hebben (Eext, Peize) − rijk zijn. Ik zal hem wel onder de doem (Elp), unner de doem (Eext) holdende − baas blijven (alg.); hij het het wark onder de doeme (Ann.kan.); doem van een scharnier = volde. Zie doen − dronken.

DOEM, m. (in hoogeren stijl) het doemen, oordeel, vonnis.

...