Wat is de betekenis van disjunct?

disjunct - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet samengevoegd, onderling gescheiden

[Lat. disiunctus] onderling gescheiden.

(disjunkt) onderling gescheiden (taalk.)

de relatie die bestaat tussen twee verzamelingen die geen gemeenschappelijk element bezitten.

onderling gescheiden (van verschillende begrippen, die onder eenzelfde algemeen begrip vallen bv. koe—paard; dier).

(< Lat. disiunctus, part. perf. van disiungere — scheiden). Men noemt twee verzamelingen disjunct, als ze geen gemeenschappelijk element hebben.

bn., 1. (diergeografie) niet-aaneengesloten ; 2. (wiskunde) in de theorie van de verzamelingen de benaming van twee verzamelingen als ze geen enkel element gemeen hebben. Een disjunct areaal bestaat uit verscheidene nietaaneengesloten gedeelten. Bij relictarealen b.v. komt vaak disjunctie voor. Bekende voorbeelden van disjuncte arealen zijn de a...

Disjunct - (gescheiden), begrippen, wier omvangen of sferen buiten elkaar liggen, maar die samen onder een hooger begrip kunnen gebracht worden, b.v. vogel en visch met betr. tot gewerveld dier.