Wat is de betekenis van discant?

(<Lat.), m. (-en), (muz.) bovenstem, hoge tonen v. h. register ; — sopraan.

Het begrip discant heeft 2 verschillende betekenissen: 1) hoogste stem. hoogste stem in een meerstemmig muziekstuk. 2) rechterkant van het klavier. rechterkant van het klavier, waar de hoge tonen van een orgel of piano zich bevinden.

discant - Zelfstandignaamwoord 1. (muziek) (verouderd) de hoogste zangstem (sopraan) 2. (muziekinstrument) het rechtergedeelte van het toetsenbord met de hoge tonen van een toetsinstrument ♢ We spelen quatre-mains, jij neemt de discant . Synoniemen [1] sopraanstem, bovenstem Anto...

Discant (Lat . discantus, in tweeën zingen) is oorspronkelijk een simpele vorm van tweestemmigheid. Geleidelijk kreeg de term de specifieke betekenis van aan de tenor toegevoegde 'tweede stem', met name de hoge stem. Tegenwoordig gebruiken we de term 'discant' ook voor het hoge register van een klavier ('rechts' van de centrale c).

[v. Lat. discantus, van dis- = uiteen, en cantus = zang] oorspr.: hoge tegenstem, bovenstem, later synoniem met sopraan; thans: bij toetsinstrumenten de hoge helft van de claviatuur.

hoge tonen van het register; sopraan (vero.)

sopraanpartij bij vocale of instrumentale ensembles. Bij piano of orgel de rechterzijde van het klavier.

hoogste stem ; eerste zangstem.

(muz.), term voor tweestemmig gezang.