Wat is de betekenis van dirken?

(dirkte, heeft gediukt), (plat) afgaan, zich ontlasten.

(1936) (Barg. en stud.) zich ontlasten; zijn gevoeg doen. Afgeleid van de 17e eeuwse uitdrukking ‘doen wat Dirk deed’. • Mot je daarvoor een militaire patrouille in het geweer late komme ? Als je „dirreke" wil, is dat jouw zaak, maar stel je batterij dan asjeblieft een beetje verdekter op hè. (Fr. Van de...

Dirken - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord Dirk

Ophaler van de bezaansroede.

Dirken - zijn behoefte doen. Uit: doen dat Dierick dee of Dèrèk als dialectische uitspraak van Dirk en drek? Zie ook Endt (BW).

zijn behoefte doen; zich ontlasten. Volgens het WNT (1916) van onbekende oorsprong maar Endt (1974) wijst op het ontstaan als studententerm, mogelijk uit ‘doen dat Dierick dee’, (in een bron uit 1665) en waarbij Dèrèk een dialectische uitspraak van ‘Dirk’ èn van ‘drek’ kan zijn, met lichte klemtoonverschuiving. Oorspronkelijk een platte term maar t...