Wat is de betekenis van DIONYSUS?

Gr. Dio'nusos, oorspr. een Thracische godheid, later voorgesteld als zoon van Zeus en Se'mele (zie ald.), opgevoed door de nimfen van het fabelland Hysa. God van de wijn en van het uitbottende natuurleven, die met satyrs en bacchanten de wereld rondtrekt, allerwegen door wijnbouw en beschaving zegen verspreidende, maar met de dood...

god van de wijn

Dionysus (Διονυσος), griekse god van de levenssappen in de natuur en van de wijn. Zijn wezen is complex en in zijn mythen en cultus kan men duidelijk tweeërlei trekken onderscheiden. Als Dionysus geen oorspronkelijke griekse godheid is, maar afkomstig uit Thracië en Klein-Azië, dan heeft hij toch al vroeg zijn intrede in de griekse wereld gedaan,...

(Gr. Dionysos), Griekse god van de wijn, ook Bakchos (Lat. Bacchus) genaamd. Zoon van Zeus en Semele. Toen zijn moeder voor de geboorte stierf, werd het kind door Zeus enige maanden in zijn dij gedragen en na de geboorte aan nimfen gegeven, die het opvoedden. Volwassen geworden, trok Dionysus rond om de wijnstok te planten en de wijnteelt aan de me...

Dionysus.

i, m. de god Dionysus, d. i. Bacchus (zie Bacchus). Daarv. Dĭŏȳsĭus, Dionysisch, Bacchisch; subst., Dĭŏnȳsĭa, ōrum, n., het Dionysus-, Bacchusfeest.

mn. — Bacchus z. a.

m.; zie Bacchus.

Bacchus.