Wat is de betekenis van dempen?

(dempte, heeft gedempt), 1. dichtmaken door vulling met aarde of andere vaste stoffen : een sloot, een gracht dempen ; (fig.) als het kalf verdronken is, dempt men de put, men gaat een zaak verbeteren als eerst door de slechte toestand een ongeluk is gebeurd; — een kloof tussen twee partijen dempen, die partijen tot elkaa...

(1997) (pol. euf.) verminderen. Bijv. uitgaven in de zorg dempen; kostengroei dempen. • (Carla Joosten, Natascha Kuit, Tom van der Maas: Politieke woorden. 1997) • (Siemon Reker: Dag gezegd hebbend. Taal in politiek Den Haag na 1950. 2019)

dempen - Werkwoord 1. (ov) dichtgooien met grond of ander vast materiaal     ♢ De werklieden gingen de gracht dempen. 2. (ov) zwakker maken, verzwakken, temperen     ♢ De buren wilde graag het geluid dempen.     ♢ Schokken (van een auto) of tril...

dempen - regelmatig werkwoord uitspraak: dem-pen 1. dichtgooien met aarde ♢ de sloot werd gedempt 2. ervoor zorgen dat je het minder goed hoort ♢ door de isolatie werd de herrie een beetje gedem...

dempen - Wordt algemeen gebruikt voor het verliezen van bewegingsenergie, vooral van trillende systemen, en het daaruit voortvloeiende afnemen of verminderen van de beweging.

v., damje, damme, demme, dimpe,- tichtsmite; gedempt worden, tichtkomme.

dempte, h. gedempt (1 een einde maken aan, onderdrukken; 2 van geluid en licht: temperen; 3 vullen, dichtmaken mei vaste stoffen): 1 een oproer -; 2 met gedempte stem; gedempt licht; 3 een put -; zie kalf.

Dempen - het opvullen van een waterplas of poel door er aarde, zand, puin of afval in te brengen. ➝ Aanplempen.

(‘dempən) (dempte, heeft gedempt) [~ dam] 1. met vaste stoffen vullen : een gracht -; - en slempen, smullen, schransen, slokken. → kalf. 2. onderdrukken : een opstand -. Syn. → blussen. 3. enigszins verdoven, temperen : op gedempte toon.