Wat is de betekenis van deficiënt?

deficiënt - Bijvoeglijk naamwoord 1. tekortschietend

[Lat. deficiens, deficientis, o.dw van deficere] ontbrekend.

gebrekkige, iemand die een geestelijk, motorisch of zintuiglijk tekort vertoont. Opvoeding van achterlijke, blinde, doofstomme, → motorisch gestoorde kinderen, die niet in staat zijn normaal onderwijs te volgen, geschiedt in inrichtingen met hulp van gespecialiseerde opvoeders die de beschikking hebben over aangepaste technieken (→ doemet...

1 gebrekkig, ontoereikend; onvolkomen; 2 zwakzinnig; be deficient in, te kort schieten in, arm zijn aan.

ontbrekend.

deficiënt, - m., afvallige, krachtelooze; iemand, die zijn ambt niet meer kan waarnemen; schuldenaar.