Wat is de betekenis van Decurio?

2025-07-28
XYZ van de Grieks-Romeinse Oudheid

Jos Liefrink (1989)

Decurio

Decurio - 1. Eerste van een decuria in de ruiterij en als zodanig hoofd ervan (zie Leger in Rome). 2. Lid van de senatus municipalis, ook ordo decurionum geheten (zie Kolonie in Rome).

2025-07-28
Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

DECURIO

Decurio heette bij de Romeinen: 1. het hoofd van een decuria (afdeling van tien man), waarin o.a. de collegia, corporaties van standen en beroepen, waren onderverdeeld. 2. Bij het leger was een ruiterafdeling (turma) in drie decuriae verdeeld, waarvan de commandant eveneens decurio heette. 3. Decurio noemde men bovendien...

2025-07-28
Woordenboek Nederlands -Latijn

Dr. J.F.L. Montijn (1949)

Dĕcŭrĭo

1. in decuriën indelen. 2. ōnis, m. voorzitter, hoofd van een decurie, decurio, plur., senatoren in municipiën en koloniën, Cic.,cubiculariorum, kamerheer, Suet.

2025-07-28
De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Decurio

in het oude Rome de hoofdman van een decuria (afdeling van 10 personen). 10 decuriae vormden een curia, 10 curiae een tribus (stam). D. was ook de aanvoerder van 10 ruiters. Meervoud: decuriones. Aldus heetten de leden van de gemeenteraden (municipia).

2025-07-28
Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

DECURIO

oorspr. in het oude Rome hoofdman van een decuria, dat is een afdeling van 10 personen. Later verstond men echter onder decurio vooral een lid van de gemeenteraad (ordo decurionum) in de gemeenten van het Romeinse rijk. Dezen waren belast met het stadsbestuur en onder de keizers verantwoordelijk voor de opbrengst van de belastingen, z...

2025-07-28
Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Decurio

Decurio - (Lat.), het hoofd van een decuria; meerv.: decuriones, de senatoren in Romeinsche municipia en coloniae, gemeenteraad. Davids.

2025-07-28
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Decurio

m. (-nes), in de oudheid te Rome een hoofdman van een decuria (afdeling van tien man in het leger). In de keizertijd waren de decuriones lid van de gemeenteraad (ordo decurionum) in de steden van het Romeinse Rijk. Zij waren belast met het bestuur van de gemeente (stad) en persoonlijk aansprakelijk voor het voldoen aan de centraal geheven belasting...

2025-07-28
Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Decurio

Decurio, - hoofd eener decuria, meestal het lid van den raad (ordo decurionum, ook senatus, later curia) eener gemeente, die het Rom. of Lat. burgerrecht bezat.

Wil je toegang tot alle 11 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-28
Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid

Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)

Decurio

Decurio - de eerste van eene decuria ruiterij en als zoodanig de hoofdman er van.—Decuriones worden in de municipia de leden van den senatus municipalis genoemd, die ook ordo decurionum heet.