Decurio
Decurio - 1. Eerste van een decuria in de ruiterij en als zodanig hoofd ervan (zie Leger in Rome). 2. Lid van de senatus municipalis, ook ordo decurionum geheten (zie Kolonie in Rome).
Jos Liefrink (1989)
Decurio - 1. Eerste van een decuria in de ruiterij en als zodanig hoofd ervan (zie Leger in Rome). 2. Lid van de senatus municipalis, ook ordo decurionum geheten (zie Kolonie in Rome).
Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)
Decurio heette bij de Romeinen: 1. het hoofd van een decuria (afdeling van tien man), waarin o.a. de collegia, corporaties van standen en beroepen, waren onderverdeeld. 2. Bij het leger was een ruiterafdeling (turma) in drie decuriae verdeeld, waarvan de commandant eveneens decurio heette. 3. Decurio noemde men bovendien...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Dr. J.F.L. Montijn (1949)
1. in decuriën indelen. 2. ōnis, m. voorzitter, hoofd van een decurie, decurio, plur., senatoren in municipiën en koloniën, Cic.,cubiculariorum, kamerheer, Suet.
Winkler Prins (1949)
in het oude Rome de hoofdman van een decuria (afdeling van 10 personen). 10 decuriae vormden een curia, 10 curiae een tribus (stam). D. was ook de aanvoerder van 10 ruiters. Meervoud: decuriones. Aldus heetten de leden van de gemeenteraden (municipia).
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
oorspr. in het oude Rome hoofdman van een decuria, dat is een afdeling van 10 personen. Later verstond men echter onder decurio vooral een lid van de gemeenteraad (ordo decurionum) in de gemeenten van het Romeinse rijk. Dezen waren belast met het stadsbestuur en onder de keizers verantwoordelijk voor de opbrengst van de belastingen, z...
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Decurio - (Lat.), het hoofd van een decuria; meerv.: decuriones, de senatoren in Romeinsche municipia en coloniae, gemeenteraad. Davids.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
m. (-nes), in de oudheid te Rome een hoofdman van een decuria (afdeling van tien man in het leger). In de keizertijd waren de decuriones lid van de gemeenteraad (ordo decurionum) in de steden van het Romeinse Rijk. Zij waren belast met het bestuur van de gemeente (stad) en persoonlijk aansprakelijk voor het voldoen aan de centraal geheven belasting...
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Decurio, - hoofd eener decuria, meestal het lid van den raad (ordo decurionum, ook senatus, later curia) eener gemeente, die het Rom. of Lat. burgerrecht bezat.
Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)
Decurio - de eerste van eene decuria ruiterij en als zoodanig de hoofdman er van.—Decuriones worden in de municipia de leden van den senatus municipalis genoemd, die ook ordo decurionum heet.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: