Decapitatie
(<Lat.), v., (verlosk.) het scheiden van het hoofd van de romp bij de dode vrucht, indien de verlossing anders niet kan plaats hebben.
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Lat.), v., (verlosk.) het scheiden van het hoofd van de romp bij de dode vrucht, indien de verlossing anders niet kan plaats hebben.
Wiktionary (2019)
decapitatie - Zelfstandignaamwoord 1. afhakken van hoofd of kop ♢ (...) bij decapitatie met behulp van een zwaard waren soms wel drie of vier slagen nodig voordat de terechtgestelde daadwerkelijk onthoofd was. ♢ Decapitatie is onder criminelen een vrij zeldzame m...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Decapitatie - of onthoofding (van het kind) is een bewerking, waartoe in zeer zeldzame gevallen in de verloskunde moet worden overgegaan. Dit is natuurlijk alleen geoorloofd, als het kind reeds gestorven is.
Dr. Ch. Bles (1929)
het door den verloskundige scheiden van het hoofd van den romp bij de vrucht, indien deze op de natuurlijke wijze de geboortewegen niet kan passeeren.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Decapitatie, onthoofding. In de verloskunde gebruikelijk voor het scheiden van het hoofd van den romp bij de doode vrucht, indien deze niet op de natuurlijke wijze de geboortewegen kan passeeren. In de verrichtkunde wordt de d. uitgevoerd, wanneer men bij het doen van proeven den invloed van de hersenen wil uitschakelen. De d. wordt in diepe bedwel...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: