Wat is de betekenis van Crypta?

ae, f. grot, gewelf.

(Crypt), krocht onder het hoofdkoor.

crypte, v. krocht of kerk (onder het hoogkoor).

v. (Lat.) cryptae; (Ned.) crypta’s (van Gr. krypto = ik verberg: onderaardse, gewelfde kapel, inz. onder het hoogkoor, onderkerk; grafkelder); ook, crypt(e), v.; l. krip’ta, kript; z. krocht.

('kripta) v. (-’s) [Lat.].

Oorspronkelijk een plaats onder den grond, waarin de eerste Christenen hun godsdienstoefeningen hielden en hun doden begroeven. Toen zij later hun godsdienst in het openbaar mochten belijden, werden boven die crypten, als zijnde de graven der martelaren, kerken gebouwd. Waar dergelijke crypten niet bestonden, werden zij bij het bouwen der kerk uitg...

onderkerk, krupt, krocht, graf, sepulcrum, subconfessio; een ondergrondsche gewelfde kapel onder het hoog- of priesterkoor, ontstaan uit de vroegere begraafplaats aldaar van een Heilige of Martelaar. Zie: Krocht; Confessio.

Crypta - κρύπτη. Hieronder moet men niet een ondergrondsche ruimte van eenig gebouw verstaan, zooals wij onder eene crypte doen; maar een lange gang met lichtopeningen of vensters in de muren, bij groote hitte of slecht weder tot wandelplaats dienende. Meestal liep zulk eene crypta om eenig groot gebouw of om eene binnenplaat...

CRYPTA, v. (-’s), ook CRYPT, (-en), onderaardsche gang of kerk; (R.-K.) ruimte onder het hoogkoor in sommige kerken, die ook als kerk gebruikt kan worden; — (ook) grafkelder, begraafplaats.