Wat is de betekenis van Contractuur?

(<Lat.), v., (geneesk.) blijvende samentrekking van een of meer spieren.

contractuur - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) blijvende samentrekking of kramp

[Lat. contractura = versmalling, samentrekking] (med.) blijvende samentrekking van spieren.

samentrekking, verlamming.

een langdurig samengetrokken blijven, hetzij door kramp (spastische —) of door schrompeling; contractuur van Dupuytren (zie aldaar) ontstaat in de hand door schrompeling van het peesblad van de handpalm. Soms noemt men ook een onverandelijke gebogen stand ten gevolge van een arthrosis óók een „arthrogene contractuur”...

v. samentrekking; verlamming.

is het in abnormale stand gefixeerd blijven van een ledemaat of van het hoofd. Er zijn verschillende oorzaken. Contracturen ontstaan, o.a.:1. na brandwonden, waarbij ten gevolge van de schrompeling en de verminderde elasticiteit van de huid de bewegingsvrijheid van het getroffen lichaamsdeel belangrijk wordt verminderd, ja zelfs geheel kan w...

Contractuur - dwanghouding van een gewricht met veranderde of opgeheven beweeglijkheid. C. kan ontstaan door verkorting der weefsels, die het gewricht omgeven. Men onderscheidt; 1° dermogene c., als de huid geschrompeld is (bijv. na een verbranding); 2° desmogene c., als het bindweefsel verkort is. Een bijzondere vorm is de tendogene, die...

blijvende samentrekking van een of meer spieren; kan verschillende oorzaken hebben, b.v. hersen- en ruggemergsaandoeningen, hysterie, een gipsverband, dat te lang en te stijf heeft gezeten, enz. Bij verlamming van sommige spieren zien we C. optreden in de spieren, die een tegenovergestelde werking uitoefenen, daar dan het evenwicht verbroken is; b....