Wat is de betekenis van contiguïteit?

(<Fr.), v., het aaneengrenzen.

contiguïteit - Zelfstandignaamwoord 1. (psychologie) het verschijnsel dat als een bepaalde "mentale inhoud" in het verleden vrijwel meteen werd gevolgd door een andere, op een later tijdstip de tweede inhoud meteen ook zal volgen als de eerste inhoud weer verschijnt     ♢ De contiguïteit van de geconditio...

(v.), het feit van het met elkaar in samenhang zijn

het aangrenzend zijn.

het aaneengrenzen; onderlinge samenhang

begrenzing, continent, o., vasteland, continentaal, wat het vasteland betreft; continentaal stelsel: afsluiting van het vasteland voor de Engelse handel, door Napoleon I.

het met elkaar in samenhang zijn, zodat het samenbewegen of het overgaan van een besmetting mogelijk is; vgl. continuïteit.

v. aangrenzing, belending.

(naburigheid, aangrenzing), term, gebruikt in verband met de associatie-wetten. Deze vier wetten volgens welke voorstellingen zich in het bewustzijn associëren indien ze gelijktijdig opeenvolgend, overeenkomstig of tegengesteld zijn, worden samengevat onder de wet der contiguïteit. Deze luidt: „voorstellingen as...