Wat is de betekenis van constateren?

(constateerde, heeft geconstateerd), (Fr.). 1. vaststellen, zowel in de zin van: als feit waarnemen, als: uiting geven aan een waarneming: een feit constateren; ik constateer dat hij brutaal is. 2. (Zuidn.) registreren, t.w. de terugkeer van postduiven.

constateren - Werkwoord 1. (ov) vaststellen     ♢ Ik moet constateren dat jullie nog niet echt voortgang geboekt hebben... Woordherkomst afgeleid van het Franse constater (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren)

constateren - regelmatig werkwoord uitspraak: con-sta-te-ren 1. zien dat het zo is ♢ ik constateerde dat Yvo thuis was Regelmatig werkwoord: con-sta-te-ren ik constateer jij/u constateer...

(konstateren) vaststellen; bevestigen

Vaststellen. Politici zijn immer belust om een mening of een speech van een collega van een andere politieke partij op een zodanige manier samen te vatten of uit te leggen dat: – spreker op deze wijze nogmaals in het openbaar en onomfloerst met zijn of haar niet-populaire mening wordt geconfronteerd: Mevrouw Beckers (PPR): ‘Mijnheer de...

1. zien; 2. vaststellen.

vaststellen, staven; bevinden.

(na of bij waarneming met zekerheid) vaststellen.

geconstateerd (Fr. [als bewezen bij of na waarneming] vaststellen; Z.-N. de terugkeer van reisduiven rsgistreren): een feit -.