Conodont
m. (-en), op tandjes, kammetjes of gekartelde plaatjes gelijkende microfossiel, met een maximale lengte van ca. 2 mm. Conodonten zijn opgebouwd uit fosforzure kalk en komen in mariene lagen van het Paleozoïcum en het Trias voor. Zij worden in het algemeen geïsoleerd, door kalken in 10 % azijnzuur of mierenzuur op te lossen, en het residu...