Wat is de betekenis van colloïdaal?

bn., ben. voor een bepaalde vochtige toestand van verdeeldheid van stoffen waarbij de deeltjes groter zijn dan een molecuul en kleiner dan in een suspensie ; deze stoffen diffunderen niet door een membraan.

colloïdaal - Bijvoeglijk naamwoord 1. (medisch) betreffende een vloeibare oplossing met kleine deeltjes erin 2. (scheikunde) betreffende een colloïde, een fijne dispersie van de ene fase in de andere Woordherkomst afgeleid van colloïde met het achtervoegsel -aal

bn van de aard van een colloïde, zich in de toestand van een colloïde bevindend; [i]colloïdale oplossing. [/i]

zich in kleine deeltjes in een vloeistof bevindend (van stoffen)

zie colloïde.

in een schijnbaar opgeloste, uiterst fijn verdeelde toestand verkerend.

noemt men een stof, die onoplosbaar is, doch die zo fijn is, dat zij in een vloeistof gebracht daarin niet snel uitzakt, m.a.w. in de vloeistof gesuspendeerd blijft. De allerfijnste klei, met water geschud, bezinkt niet, doch blijft in suspensie. C. worden ook stoffen genoemd, die ogenschijnlijk oplossen, b.v. gelatine, lijm, arabische gom, rubber...

in colloïde toestand verkerend. Voorbeeld: zeep in een sop, vet in de melk, tabaksrook in een kamer, lucht in puimsteen, lucht in water (= schuim).

lijm-, geleiachtig; ~ brandstof, v. mengsel van stookolie (m a z o u t), steenkoolstof en fixeermiddelen.