Wat is de betekenis van cognatio?

ōnis, f. verwantschap door geboorte, bloedverwantschap; meton., = verwanten. | overdr., verwantschap, overeenstemming, overeenkomst.

noemt men de verhouding tussen twee personen, die van elkander of beiden van een derde afstammen. Cognaten zijn dus bloedverwanten in natuurlijke zin, zowel langs de vaderlijke als de moederlijke lijn. In het Romeinse recht wordt de cognatio (natuurlijke verwantschap, bloedverwantschap) tegenover de agnatio gesteld, welke laatste beru...

Verwantschap, MEYER 306. Cognatio carnalis, Vleeschelijke verwantschap. Cognatio legalis, Wettelijke verwantschap, QUAADVLiET III, 130. Cognatio naturalis, Natuurlijke verwantschap. Cognatio spiritualis, Geestelijke verwantschap, QUAADVLIET III, I32 (HUWELIJK).

Cognatio - verhouding van bloedverwantschap, waarbij de afstamming beslissend is voor de onderlinge, door het recht geregelde betrekkingen der personen. C. kan bestaan in de rechte lijn (linea recta) en wel hetzij in de opgaande (linea ascendens, vandaar: ascendenten), hetzij in de nederdalende lijn (linea descendens, vandaar: descendenten): de een...

v., term uit het Romeins recht, om bloedverwantschap aan te duiden. (e) De term cognatio staat in tegenstelling tot agnatio (zie agnatus). Voor de toepassing van erfrechtelijke bepalingen in het edict van de praetor werden als cognatisch verwant beschouwd: alle agnatische verwanten en alle niet-agnatisch verwante bloedverwanten.

Cognatio - Zie BLOEDVERWANTSCHAP.

Cognatio - natuurlijke bloedverwantschap door gemeenschappelijke afstamming. Zie agnati.

...