Coërcitief
(<Lat.), bn., bedwingend.
Wat is de betekenis van Coërcitief?
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Vreemde woorden in de natuurkunde en namen der chemische elementen
Prof. Dr. P.H. van Laer (1949)
Coërcitief
(Lat. coércitus = part. pass. v. coërcére = samenhouden, in bedwang houden; < → com(2), + arcére = in bedwang houden, verhinderen). Bedwingend, dwang-. Coërcitiefkracht = weerstandbiedende kracht; men gebruike liever coërcitieve kracht. Coërcitief veld = veld dat het remanente magnetisme bedwingt.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Coërcitief
COËRCITIEF, bn. bedwingend; — de coërcitieve kracht, eigenschap van het staal dat het de scheiding der vereenigde en de hereeniging der eenmaal gescheiden magnetische krachten verhindert.
Gerelateerde zoekopdrachten