Chroma
(Gr.), v., 1. kleur; 2. (muz.) het verhogingsteken; 3. interval van een halve toon.
Van Dale Uitgevers (1950)
(Gr.), v., 1. kleur; 2. (muz.) het verhogingsteken; 3. interval van een halve toon.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Gr. chrooma = eig.: huidkleur; kleur; ook blanketsel; i.d. muziek: modulatie] 1 kleur; 2 (muz.) interval van een halve toon; ook. verhogings- of verlagingsteken (zie onder chromatisch).
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
M. J. Koenen's (1937)
v. (Gr.-Lat. kleur; muz. verhogingsteken; interval van een halve toon), (ch = k of scherpe g).
Mr. G. Keller en Philip Kruseman (1932)
(Grieksch). Kleur. In de muziek van toepassing bij gebruik van andere dan laddereigen- (zie daar) tonen. Zie chromatiek, chromatische tonen, chrom. toonladder, chrom. harmonieën. Zie ook onder Grieksche muziek.
Jozef Verschueren (1930)
('chro:ma) v. (-’s) [Gr. chroma] 1. Eig. kleur. 2. Metf. muziekinterval van een halve toon. 3. Metn. [van 2] verhogings- of verlagingsteken daarbij gebruikt.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
[Gr.], v./m., 1. kleur; 2. (muziek) het verhogingsteken; 3. (muziek) interval van een halve toon.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: