Wat is de betekenis van Caesaropapisme?

Caesaropapisme - verbond tussen kerkelijke en wereldlijke macht. In 1977 had de partij bij de landelijke verkiezingen al het ‘caesaro-papisme’ doorbroken, het verbond tussen kerkelijke en wereldlijke macht dat Limburg decennia lang op orde hield. de Volkskrant, 10-03-90

streving, waarbij de keizer (caesar) in de rechten van den paus (papa) wil treden, dus bemoeiing met en overheersching van de staatsmacht in kerkelijke zaken. Een bekende vorm ervan is de → Investituurstrijd, de jongere uitingen zijn → Gallicanisme, → Febronianisme en → Josephinisme.

noemt men dat stelsel, dat aan de keizer (caesar) ook de hoogste macht (van de paus: papa) over de Kerk toeschrijft. Deze overschatting van de werkingssfeer en opdracht van de keizer leefde voort bij verschillende christelijke vorsten (vooral in het Byzantijnse Rijk: Justinianus I). In de Middeleeuwen werd zij langzaamaan sterker teruggedrongen doo...

overwegende invloed van de wereldlijke macht op de geestelijke, vaak zover gaand, dat de wereldlijke heerser ook de geestelijke macht in handen heeft.

noemt men het ingrijpen der wereldlijke macht in de geestelijke rechten der Kerk. Het kwam eerst in het Romeinse rijk sedert het edict van Milaan tot ontwikkeling, had in het Oosten onder Justinianus I zijn hoogste bloei en beheerste de Russische kerk tot de val van de Tsarenregering. Wij vinden het terug in het kerkelijk bestuur der protestantse l...

Hieronder verstaat men de begeerte der keizers bij het begin der middeleeuwen, om in kerkelijke zaken macht uit te oefenen. Het caesaropapisme begon zich te openbaren met het optreden van Constantijn den Groote, die meende, dat het zijn recht was als Christelijk keizer, als bisschop voor de uitwendige belangen van de kerk op te treden. Het caesarop...

Caesaropapisme - die verhouding van Kerk en Staat, waarbij de drager van de hoogste wereldlijke macht (Caesar) tegelijk drager van de hoogste geestelijke macht (Papa) is, en daarom de Kerk aan den Staat geheel ondergeschikt en er mee ingelijfd is. Wezenlijk wortelend in het heidendom, loochent het C. de door Christus voltrokken scheiding der beide...

zie cesaropapisme.