Wat is de betekenis van Brinkmanship?

(1956) (< Eng.) (pol.) de kunst of praktijk om een gevaarlijke situatie of confrontatie tot het uiterste te drijven, om zo een gewenste uitkomst af te dwingen; politiek die tot de rand van oorlog gaat, waarbij grote risico’s niet uit de weg worden gegaan. Tijdens de Amerikaanse presidentiële campagne van 1956 beschuldigden de Democrat...

Brinkmanship - (Eng.) politiek die tot de rand van oorlog gaat, waarbij grote risicos niet uit de weg gegaan worden. Tijdens de Amerikaanse presidentiële campagne van 1956 beschuldigden de Democraten, onder leiding van Adlai Stevenson, de Eisenhower-regering en in het bijzonder minister John Foster Dulles ervan een dergelijke politiek te voeren. I...

Politiek van onverzettelijkheid tegenover de tegenstander waarbij het risico van een nucleair conflict wordt genomen. De term brinkmanship betekent letterlijk gaan tot het uiterste, het nemen van grote risico's; het Engelse woord brink betekent rand. De term brinkmanship werd vooral gebruikt voor de politiek die de Amerikaanse minister van Buitenla...

Een stoere manier van opereren. Dit verschijnsel kan blijken uit het nemen van krachtige besluiten en uit het doorhakken van moeilijke knopen. De term is ontleend aan de naam van de minister van WVC uit het kabinet-Lubbers, de heer Brinkman. Deze heeft de naam op een doortastende wijze politiek te bedrijven.