Wat is de betekenis van börg?

I. m. (-en), 1. persoon die zich voor een ander, voor het geval dat deze zijn verplichtingen niet nakomt, aansprakelijk stelt, thans alleen met betr. tot geldelijke verplichtingen: de borgen van de koper, huurder, aannemer; borgen stellen, opgeven; iern. als borg stellen; — borg spreken voor iem., zich borg stellen...

Verkorting van Germaanse namen met Burg-, bijvoorbeeld Borgert, Burghard; Burg- betekent 'bescherming' (zie -burg-).

borg - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die garant staat voor een eventueel te betalen bedrag, de borgsteller ♢ Hij was bereid als borg op te treden. 2. borgsom, borgtocht, waarborgsom, cautie, onderpand ♢ Als je het huurhuis weer in de originele staat aflevert krijg...

Borg is het algemeen gehanteerde, niet gespecificeerde begrip, waarmee een (rechts)persoon wordt aangeduid, die zich voor een bepaalde schuld, dan wel – afhankelijk van de context – voor een specifieke schuld, garant heeft gesteld tot zo nodig betaling ervan via een ‘borg-stelling’, in het geval de daarbij betrokken schulden...

borg - zelfstandig naamwoord 1. iemand die belooft je schulden te betalen als dat nodig is ♢ hij is borg voor mij geweest, doen ik dat huis kocht 1. ergens borg voor staan [het garanderen] ...

(zn) borg, krediet EK.

borg

1. Oorspronkelijk de benaming van een weerbaar huis. Sinds de 17de eeuw wordt borg in meer algemene zin gebruikt voor buitenplaatsen, meestal bewoond door de Ommelander adel of Groninger regentengeslachten. De oudste vorm van de borg is het steenhuis, een vierkant of - meestal - rechthoekig gebouw met dikke muren van kloostersteen. Aan het einde va...

Borg, Groningse benaming voor burg of burcht. Oorspronkelijk was een borg een versterkte boerenhoeve of heerd, waaraan bepaalde heerlijke rechten waren verbonden. De eerste borgen waren verdedigbare woontorens, die later tot een kasteel uitgroeiden. Een voorloper van de borg bevindt zich in Niebert (Ybema). De oorspronkelijke vorm van de borg is no...